Vrijstelling IMU en kadastrale classificatie: commentaar op Beschikking nr. 9364 van 2024

Met Beschikking nr. 9364 van 8 april 2024 heeft het Hof van Cassatie een cruciaal onderwerp voor veel belastingbetalers behandeld: de kwestie van de IMU-vrijstelling in relatie tot de kadastrale classificatie van onroerend goed. Dit oordeel biedt stof tot nadenken over het belang van een correcte classificatie en de verplichtingen van de belastingbetaler. Laten we de details van de uitspraak en de implicaties ervan hieronder bekijken.

Context van de Uitspraak

De controverse betrof C. (L.) en I. (G. F.), waarbij het Hof besliste over een beroep met betrekking tot de IMU-vrijstelling voor een onroerend goed dat was geclassificeerd als kantoorruimte (categorie A/10) maar als woning werd gebruikt. Het Hof stelde dat, om te kunnen profiteren van de IMU-vrijstelling, het noodzakelijk is dat het onroerend goed een kadastrale classificatie heeft die de werkelijke bestemming ervan weerspiegelt.

Kern van de Uitspraak

Relevantie van de objectieve kadastrale classificatie - Afwijkend gebruik - Uitsluiting - Last van de belastingbetaler voor kadastrale wijziging. Wat betreft de IMU-vrijstelling, vereist de erkenning van de fiscale maatregel voor de hoofdverblijfplaats de bijbehorende objectieve kadastrale classificatie. Indien het onroerend goed is geregistreerd als kantoorruimte met de bijbehorende categorie (A/10), is het onderworpen aan de belasting, zelfs als het feitelijk als woning wordt gebruikt. Het is de plicht van de belastingbetaler die de belastingvrijstelling aanvraagt om de classificatieakte aan te vechten voor de afwijkende bestemming.

Deze kern benadrukt hoe de objectieve kadastrale classificatie van een onroerend goed van fundamenteel belang is voor het bepalen van het recht op IMU-vrijstelling. Met andere woorden, het is niet voldoende om een onroerend goed als woning te gebruiken om van de fiscale vrijstelling te profiteren: het is noodzakelijk dat het onroerend goed is geclassificeerd als hoofdverblijfplaats. Indien de belastingbetaler de vrijstelling wenst te verkrijgen, moet hij de classificatieakte aanvechten als het onroerend goed in een andere categorie is geregistreerd.

Implicaties voor Belastingbetalers

De implicaties van deze uitspraak zijn veelvoudig:

• Verplichting tot controle van de kadastrale classificatie: Belastingbetalers moeten zich bewust zijn van de kadastrale categorie van hun onroerend goed en controleren of deze overeenkomt met het werkelijke gebruik.
• Bewijslast: Het is de verantwoordelijkheid van de belastingbetaler om aan te tonen dat het onroerend goed onjuist is geclassificeerd om te kunnen profiteren van de IMU-vrijstelling.
• Mogelijke sancties: Afwijkend gebruik ten opzichte van de kadastrale classificatie kan leiden tot sancties en een verhoogde fiscale druk.

In een complex regelgevend kader is het van essentieel belang dat belastingbetalers geïnformeerd zijn over hun rechten en plichten. De onderhavige uitspraak vormt een belangrijke leidraad om te begrijpen hoe de kadastrale classificatie fiscale voordelen beïnvloedt, met name wat betreft de IMU.

Conclusies

Concluderend herhaalt Beschikking nr. 9364 van 2024 het belang van de correcte kadastrale classificatie van onroerend goed voor de IMU-vrijstelling. Belastingbetalers moeten aandacht besteden aan deze aspecten en, indien nodig, tijdig actie ondernemen om de kadastrale classificatie van hun onroerend goed te wijzigen. Alleen op deze manier kunnen zij sancties vermijden en de erkenning van hun fiscale rechten waarborgen. Het is daarom raadzaam om experts in het veld te raadplegen voor adequate advisering.