Commentaar op Arrest/Beschikking nr. 23093 van 2024: Wijzigbaarheid van de Belastingaangifte

De recente beschikking nr. 23093 van 26 augustus 2024, uitgevaardigd door het Hof van Cassatie, vormt een belangrijk referentiepunt op fiscaal gebied. Het richt zich op de wijzigbaarheid van de belastingaangifte en benadrukt hoe fouten, zowel feitelijke als juridische, belastingbetalers niet buitensporig mogen benadelen. Dit onderwerp is van bijzonder belang voor degenen die te maken krijgen met een fiscale vordering die hoger is dan de legitieme vordering.

De Context van de Uitspraak

In deze beschikking behandelt het Hof een zaak waarin een belastingbetaler, na een controle door de fiscus, een invorderingsnota betwistte die voortkwam uit een geautomatiseerde controle. De kernkwestie betreft de mogelijkheid om een dergelijke invorderingsnota aan te vechten in geval van fouten in de belastingaangifte. Het Hof heeft bepaald dat de aangifte, zelfs indien deze fouten bevat, gewijzigd kan worden door de invorderingsnota aan te vechten, zonder dat de vervaltermijn van art. 2, lid 8-bis, van het d.P.R. nr. 322 van 1998 een belemmering kan vormen.

De Kern van de Uitspraak

Belastingaangifte - Invordering van een hogere fiscale vordering - Feitelijke of juridische fout in de aangifte - Wijzigbaarheid door aanvechting van de invorderingsnota - Toelaatbaarheid - Relevantie van de vervaltermijn - Grondslag. Wat betreft de inkomstenbelastingen, kan de aangifte van de belastingbetaler, die feitelijke of juridische fouten bevat die de fiscale verplichting beïnvloeden, worden gewijzigd door de invorderingsnota aan te vechten voor de invordering van de hogere vordering van de Fiscus na geautomatiseerde controle, ongeacht de vervaltermijn van art. 2, lid 8-bis, van het d.P.R. nr. 322 van 1998 en als enige mogelijke oplossing gezien de uitsluiting van elke terugvorderingsactie na betaling van diezelfde invorderingsnota, aangezien de belastingbetaler zelf niet mag worden onderworpen aan andere en zwaardere lasten dan die welke wettelijk voor zijn rekening moeten blijven, in overeenstemming met de constitutionele beginselen van de draagkracht en de objectieve correctheid van het administratieve handelen.

Deze kern benadrukt het belang van fiscale correctheid en de rechten van belastingbetalers. Het Hof, door de wijzigbaarheid van de aangifte te bevestigen, herhaalt dat belastingbetalers niet mogen worden belast met lasten die hoger zijn dan wettelijk voorzien, in lijn met de beginselen van draagkracht en correctheid van het administratieve handelen.

De Implicaties van de Uitspraak

• Versterking van de bescherming voor belastingbetalers.
• Mogelijkheid om fouten te corrigeren zonder angst voor strikte deadlines.
• Duidelijkheid over de procedure voor het aanvechten van invorderingsnota's.

Concluderend vertegenwoordigt de onderhavige beschikking een stap voorwaarts in het waarborgen van een eerlijker en rechtvaardiger fiscaal systeem, waarbij de mogelijkheid om fouten te corrigeren niet mag worden belemmerd door strikte vervaltermijnen. Het Hof van Cassatie herbevestigt met deze beslissing het principe dat fiscale rechtvaardigheid moet prevaleren en de rechten van belastingbetalers moeten worden beschermd.