Σχολιασμός της Απόφασης Cass. civ., Sez. I, Ord., n. 21823 του 2022: Επιμέλεια Ανηλίκων και Υποχρέωση Διατροφής
Η πρόσφατη διάταξη του Αρείου Πάγου, υπ' αριθμ. 21823/2022, προσφέρει σημαντικές προσεγγίσεις σχετικά με τον χωρισμό των συζύγων και τα θέματα επιμέλειας ανηλίκων. Στην υπό κρίση υπόθεση, ο Άρειος Πάγος επιβεβαίωσε την αποκλειστική επιμέλεια των ανηλίκων στον πατέρα, τονίζοντας πώς ακατάλληλες συμπεριφορές της μητέρας δικαιολογούσαν αυτή την απόφαση. Το παρόν άρθρο σκοπεύει να αναλύσει τα σκεπτικά της απόφασης και τις συνέπειες για τα εμπλεκόμενα μέρη.
Πλαίσιο και Εξέλιξη της Δίκης
Η υπόθεση προέρχεται από χωρισμό μεταξύ G. T. και P. T., όπου η μητέρα ζητούσε κοινή επιμέλεια των παιδιών, ενώ ο πατέρας ζητούσε αποκλειστική επιμέλεια. Το Δικαστήριο της Tivoli, σε πρώτο βαθμό, είχε αναθέσει την επιμέλεια των ανηλίκων στον πατέρα, αιτιολογώντας την επιλογή με τη συμπεριφορά της μητέρας, η οποία δεν είχε εκπληρώσει τις υποχρεώσεις διατροφής και είχε παρεμποδίσει τις επισκέψεις του πατέρα. Το Εφετείο, επιβεβαιώνοντας την πρωτόδικη κρίση, τόνισε τις δυσκολίες συνεργασίας μεταξύ των γονέων και τη σημασία της ευημερίας των ανηλίκων.
Η απόφαση τονίζει ότι η συνεχής αθέτηση της υποχρέωσης καταβολής της διατροφής και η διακοπτόμενη άσκηση του δικαιώματος επίσκεψης δικαιολογούν την αποκλειστική επιμέλεια στον άλλο γονέα.
Νομικές Αρχές και Νομοθετικές Αναφορές
Ο Άρειος Πάγος επικαλέστηκε αρχές που έχουν ήδη καθιερωθεί από τη νομολογία, όπως η ανάγκη διασφάλισης του βέλτιστου συμφέροντος του ανηλίκου, σύμφωνα με το άρθρο 337 ter του Αστικού Κώδικα και τη Σύμβαση της Νέας Υόρκης για τα δικαιώματα του παιδιού. Η απόφαση για αποκλειστική επιμέλεια αιτιολογήθηκε από την έλλειψη συνεργασίας της μητέρας και την αδυναμία της να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις διατροφής, στοιχεία που οδήγησαν σε αρνητική αξιολόγηση των γονικών της ικανοτήτων.
- Άρθρο 337 ter Αστικού Κώδικα - Γενικές διατάξεις για την επιμέλεια
- Σύμβαση της Νέας Υόρκης για τα δικαιώματα του παιδιού του 1989
- Εδραιωμένη νομολογία του Αρείου Πάγου
Συμπεράσματα
Η απόφαση υπ' αριθμ. 21823 του 2022 αποτελεί μια σημαντική επιβεβαίωση των νομικών αρχών που αφορούν την επιμέλεια ανηλίκων και την υποχρέωση διατροφής. Αναδεικνύει πώς οι συμπεριφορές των γονέων μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά τις αποφάσεις των δικαστών, τονίζοντας τη σημασία μιας υπεύθυνης και συνεργατικής συμπεριφοράς για το καλό των παιδιών. Ο Άρειος Πάγος, κάνοντας εν μέρει δεκτό το αίτημα της μητέρας, επανέλαβε την ανάγκη προσεκτικής εξέτασης των αιτημάτων διατροφής, προς προστασία των δικαιωμάτων κάθε εμπλεκόμενου μέρους.
