Ανάλυση της Απόφασης υπ' αριθμ. 25650/2024: Παράνομη διακίνηση επιρροής και αμειβόμενη διαμεσολάβηση

Η απόφαση υπ' αριθμ. 25650 της 5ης Μαρτίου 2024 του Αρείου Πάγου ασχολήθηκε με ένα θέμα ιδιαίτερης νομικής σημασίας: την παράνομη διακίνηση επιρροής, όπως ορίζεται στο άρθρο 346-bis του ποινικού κώδικα. Αυτή η απόφαση όχι μόνο διευκρινίζει τα όρια της παρανομίας της αμειβόμενης διαμεσολάβησης, αλλά προσφέρει επίσης τροφή για σκέψη σε επαγγελματίες και πολίτες σχετικά με τις ευθύνες που συνδέονται με τις πρακτικές διαμεσολάβησης στο διοικητικό πλαίσιο.

Το νομοθετικό πλαίσιο και η συγκεκριμένη υπόθεση

Η εν λόγω διάταξη, το άρθρο 346-bis π.κ., ορίζει το έγκλημα της παράνομης διακίνησης επιρροής, καθιστώντας παράνομη κάθε συμφωνία μεταξύ διαμεσολαβητή και εντολέα με σκοπό την απόκτηση πλεονεκτημάτων μέσω της παρέμβασης δημόσιου λειτουργού. Ο Άρειος Πάγος τόνισε, στην εν λόγω απόφαση, ότι η διαμεσολάβηση θεωρείται παράνομη εάν η συμφωνία αποσκοπεί στην επέκταση πέραν της δυαδικής σχέσης, με στόχο την επηρεασμό της δράσης ενός δημόσιου λειτουργού.

• Ο διευθυντής της εφορίας, στην παρούσα περίπτωση, δέχθηκε προσφορές από ιδιώτη για να διευκολύνει την παρέμβαση σε μια ελεγκτική δραστηριότητα.
• Η υπόσχεση πώλησης ακινήτου σε τιμή χαμηλότερη της αγοραίας υπογραμμίζει τον παράνομο χαρακτήρα της διαμεσολάβησης.
• Ο Άρειος Πάγος επιβεβαίωσε την απόφαση των δικαστών της ουσίας, κρίνοντας τη συμπεριφορά του κατηγορουμένου ως παράνομη.

Σκέψεις επί της νομικής αρχής

Παράνομη διακίνηση επιρροής - Διατύπωση του άρθρου 346-bis, π.κ. πριν από τις τροποποιήσεις που επέφερε ο νόμος υπ' αριθμ. 3/2019 - Αμειβόμενη διαμεσολάβηση - Παρανομία της διαμεσολάβησης - Έννοια - Περίπτωση. Ως προς την παράνομη διακίνηση επιρροής (στην έκδοση του άρθρου 346-bis π.κ. που ίσχυε πριν από τις τροποποιήσεις που εισήγαγε ο νόμος της 9ης Ιανουαρίου 2019, υπ' αριθμ. 3), η αμειβόμενη διαμεσολάβηση είναι παράνομη εάν η συμφωνία μεταξύ εντολέα και διαμεσολαβητή αποσκοπεί στην επέκταση εκτός της δυαδικής τους σχέσης για την απόκτηση, μέσω της εκμετάλλευσης της πραγματικής σχέσης του ενδιάμεσου με τον δημόσιο λειτουργό, της διάπραξης πράξης αντίθετης στα καθήκοντα της υπηρεσίας ή οπωσδήποτε μη οφειλόμενης, ικανής να παράγει πλεονεκτήματα στον εντολέα. (Στην περίπτωση, όπου ο Άρειος Πάγος έκρινε ορθή την αιτιολογία των δικαστών της ουσίας σχετικά με τη διαμόρφωση του εγκλήματος, ο διευθυντής της εφορίας είχε δεχθεί από τον ιδιώτη την υπόσχεση πώλησης ακινήτου σε τιμή χαμηλότερη της αγοραίας έναντι της παρέμβασής του, υπέρ του εντολέα, στους στρατιωτικούς της οικονομικής αστυνομίας που διεξήγαγαν ελεγκτική δραστηριότητα εις βάρος του ιδίου).

Αυτή η αρχή συνοψίζει αποτελεσματικά την κεντρική αρχή της απόφασης, υπογραμμίζοντας ότι η αμειβόμενη διαμεσολάβηση μπορεί να οδηγήσει σε έγκλημα εάν αποσκοπεί στην απόκτηση παράνομου πλεονεκτήματος. Ο Άρειος Πάγος, επομένως, στέκεται ως προμαχώνας κατά των διεφθαρμένων πρακτικών, επαναλαμβάνοντας την ανάγκη διατήρησης υψηλού επιπέδου ακεραιότητας στις σχέσεις μεταξύ ιδιωτών και δημόσιας διοίκησης.

Συμπεράσματα

Η απόφαση υπ' αριθμ. 25650/2024 αποτελεί ένα σημαντικό βήμα στον αγώνα κατά της διαφθοράς και της παράνομης διακίνησης επιρροής. Διευκρινίζει όχι μόνο τη διαμόρφωση του εγκλήματος, αλλά προσφέρει επίσης μια προειδοποίηση σε όλους τους επαγγελματίες και τους πολίτες που δραστηριοποιούνται στον δημόσιο τομέα. Είναι θεμελιώδες οι πρακτικές διαμεσολάβησης να διεξάγονται με σεβασμό στους κανόνες και τη νομιμότητα, ώστε να διασφαλίζεται η διαφανής και ορθή διαχείριση των δημόσιων πόρων και των δικαιωμάτων των πολιτών.