Παράλειψη έκδοσης απόφασης και ένδικα μέσα: σχολιασμός της Διάταξης υπ' αριθμ. 18652/2024

Η πρόσφατη Διάταξη υπ' αριθμ. 18652 της 8ης Ιουλίου 2024, εκδοθείσα από τον Άρειο Πάγο, προσφέρει μια σημαντική προβληματισμό σχετικά με τους τρόπους προσβολής στις περιπτώσεις παράλειψης έκδοσης απόφασης από το Περιφερειακό Δικαστήριο Δημοσίων Υδάτων. Η απόφαση αυτή εντάσσεται σε ένα σύνθετο νομικό πλαίσιο, όπου η διάκριση μεταξύ των διαφόρων διαθέσιμων ένδικων μέσων μπορεί να αποδειχθεί κρίσιμη για την προστασία των δικαιωμάτων των εμπλεκομένων μερών.

Το κανονιστικό πλαίσιο

Ο Άρειος Πάγος επιβεβαίωσε ότι, σε περίπτωση παράλειψης έκδοσης απόφασης, το ένδικο μέσο δεν είναι η έφεση, αλλά η αίτηση διόρθωσης που υποβάλλεται στο ίδιο το Περιφερειακό Δικαστήριο, όπως ορίζεται στο άρθρο 204 του βασιλικού διατάγματος υπ' αριθμ. 1775 του 1933. Η εν λόγω διάταξη, πράγματι, παραπέμπει στις περιπτώσεις που προβλέπονται από το άρθρο 517 του κώδικα δικονομίας του 1865, το οποίο καλύπτει διάφορες καταστάσεις όπου η απόφαση μπορεί να είναι ελαττωματική, συμπεριλαμβανομένων:

• Αποφάσεων που εκδόθηκαν επί ζητημάτων που δεν τέθηκαν προς κρίση·
• Αποφάσεων που επιδίκασαν περισσότερα από όσα ζητήθηκαν·
• Αποφάσεων που παρέλειψαν να αποφανθούν επί ορισμένων κεφαλαίων της αγωγής·
• Αποφάσεων με αντιφατικές διατάξεις.

Η μέγιστη της απόφασης

Αίτηση αναίρεσης - Λόγος παράλειψης έκδοσης απόφασης - Παραδεκτό - Αποκλεισμός - Αίτηση διόρθωσης - Αναγκαιότητα. Σχετικά με τις προσφυγές, κατά της παράλειψης έκδοσης απόφασης από το Περιφερειακό Δικαστήριο Δημοσίων Υδάτων, το διαθέσιμο ένδικο μέσο δεν είναι η έφεση, αλλά η αίτηση διόρθωσης που υποβάλλεται ενώπιον του ίδιου Περιφερειακού Δικαστηρίου, όπως ορίζεται στο άρθρο 204 του β.δ. υπ' αριθμ. 1775 του 1933 (κωδικοποιημένος νόμος περί υδάτων), το οποίο περιέχει παραπομπή στα αναγκαία στοιχεία των περιπτώσεων που προβλέπονται από το άρθρο 517 του κώδικα δικονομίας του 1865, δηλαδή στις ακόλουθες περιπτώσεις: εάν η απόφαση "έχει εκδοθεί επί αντικειμένου μη ζητηθέντος", "εάν έχει επιδικάσει περισσότερα από όσα ζητήθηκαν", "εάν έχει παραλείψει να αποφανθεί επί κάποιου από τα κεφάλαια της αγωγής" και "εάν περιέχει αντιφατικές διατάξεις".

Τελικές σκέψεις

Η Διάταξη υπ' αριθμ. 18652 του 2024 αποτελεί ένα σημαντικό σημείο αναφοράς για το θέμα των προσφυγών στο νομικό πεδίο, τονίζοντας πώς η ορθή ερμηνεία των κανόνων μπορεί να επηρεάσει σημαντικά τη νομική στρατηγική που πρέπει να υιοθετηθεί σε περίπτωση αποφάσεων που θεωρούνται ελλιπείς ή παραπλανητικές. Είναι θεμελιώδες οι νομικοί φορείς να είναι πάντα ενημερωμένοι για τις τελευταίες αποφάσεις και τις νομολογιακές ερμηνείες, προκειμένου να διασφαλίζεται μια αποτελεσματική και ενημερωμένη υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εντολέων τους.