Σχολιασμός στην Απόφαση υπ' αριθμ. 9670/2024: Απελευθέρωση Ακινήτου και Εκτελεστός Τίτλος

Η πρόσφατη διάταξη υπ' αριθμ. 9670 της 10ης Απριλίου 2024, εκδοθείσα από τον Άρειο Πάγο, προσφέρει σημαντικές σκέψεις σε θέματα αναγκαστικής εκτέλεσης ακινήτων. Το κεντρικό ζήτημα αφορά τη φύση της διαταγής απελευθέρωσης του κατασχεθέντος ακινήτου και τις έννομες συνέπειές της για τα εμπλεκόμενα πρόσωπα.

Το Νομοθετικό Πλαίσιο

Ο Άρειος Πάγος εξέφρασε την άποψή του σχετικά με τη διάταξη που προβλέπεται στο άρθρο 560, παράγραφος 3, του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, όπως τροποποιήθηκε από το Νόμο-Διάταγμα υπ' αριθμ. 59/2016 και τον Νόμο υπ' αριθμ. 119/2016. Σύμφωνα με αυτές τις διατάξεις, η διαταγή απελευθέρωσης δεν θεωρείται αυτοτελής εκτελεστός τίτλος, αλλά μάλλον πράξη της διαδικασίας αναγκαστικής εκτέλεσης ακινήτου. Αυτό συνεπάγεται ότι δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την έναρξη ξεχωριστής εκτέλεσης για παράδοση.

• Η απελευθέρωση του ακινήτου είναι πράξη που πρέπει να ακολουθεί τις προβλεπόμενες διαδικασίες της εκτελεστικής διαδικασίας.
• Τα πρόσωπα που θίγονται από τη διαταγή απελευθέρωσης μπορούν να προστατεύσουν τα δικαιώματά τους μέσω της άσκησης ανακοπής κατά των εκτελεστικών πράξεων, όπως προβλέπεται στο άρθρο 617 Κ.Πολ.Δ.
• Αυτή η προσέγγιση αποσκοπεί στην αποφυγή καταχρήσεων και στη διασφάλιση ότι τα δικαιώματα των οφειλετών γίνονται σεβαστά κατά τη διάρκεια της αναγκαστικής εκτέλεσης.

Η Μέγιστη της Απόφασης

Η διάταξη με την οποία ο δικαστής της εκτέλεσης, σύμφωνα με το άρθρο 560, παράγραφος 3, Κ.Πολ.Δ., όπως τροποποιήθηκε από το ν.δ. υπ' αριθμ. 59/2016, που κυρώθηκε με τροποποιήσεις από τον ν. υπ' αριθμ. 119/2016, διατάσσει την απελευθέρωση του κατασχεθέντος ακινήτου, δεν συνιστά αυτοτελή εκτελεστό τίτλο ικανό να θεμελιώσει ξεχωριστή εκτέλεση για παράδοση, αλλά πράξη της διαδικασίας αναγκαστικής εκτέλεσης ακινήτου επιδεκτική απλοποιημένης υλοποίησης απευθείας από τους βοηθούς του δικαστή που την εξέδωσε, με συνέπεια τα εμπλεκόμενα ή θιγόμενα από αυτή τη διάταξη πρόσωπα να μπορούν να βρουν προστασία των λόγων τους αποκλειστικά με τη μορφή της ανακοπής κατά των εκτελεστικών πράξεων.

Αυτή η μέγιστη διευκρινίζει ότι, παρόλο που η διαταγή απελευθέρωσης μπορεί να φαίνεται ως απλή διάταξη, απαιτεί σωστή ερμηνεία από όλους τους εμπλεκόμενους στην εκτελεστική διαδικασία. Πράγματι, οι οφειλέτες και τα τρίτα πρόσωπα που θεωρούν ότι έχουν θιγεί από αυτή τη διάταξη έχουν στη διάθεσή τους συγκεκριμένα μέσα άμυνας.

Συμπεράσματα

Η απόφαση του Αρείου Πάγου αποτελεί ένα σημαντικό σημείο αναφοράς για τους νομικούς και τους πολίτες που εμπλέκονται σε διαδικασίες αναγκαστικής εκτέλεσης. Είναι θεμελιώδες να κατανοηθεί ότι η διαταγή απελευθέρωσης δεν πρέπει να υποτιμάται και ότι είναι δυνατή η αντίρρηση στην ισχύ της μέσω των κατάλληλων νομικών οδών. Σε αυτό το πλαίσιο, η νομική συμβουλευτική γίνεται κρίσιμη για τη διασφάλιση ότι τα δικαιώματα όλων των εμπλεκομένων προστατεύονται επαρκώς.